σελίδες

18.11.09

Μονόλογος 32 - ο φιλάρας με τις παρωπίδες

Φίλε φανατικέ, φανατικέ σε οποιοδήποτε θέμα, δε με νοιάζει τι ομάδα, θρησκεία, τρόπο ζωής, κόμμα, περιοχή, άτομα, καταστάσεις, ιστορίες υποστηρίζεις και πόσο πολύ σε επηρεάζει, σταμάτα να προσπαθείς να αλλάξεις τη γνώμη των άλλων με το έτσι θέλω.

Μα είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι με το επιχείρημα, έτσι με έμαθαν από μικρή, να πειστώ ότι αυτό που λες είναι σωστό κι έχει βάση;;; Ή όταν έχεις ένα τρόπο αντιμετώπισης μόνο σε πράγματα που σε συμφέρουν και σε άλλους τομείς αλλάζεις επειδή έτσι σε βολεύει με πείθεις; Τι σκατά προσπαθείς και γιατί; Δε γουστάρω να με ενοχλείς για κάτι, αν πιστεύω -κατά τη γνώμη σου- λάθος, πιστεύω κατά τη γνώμη ΣΟΥ και μόνο. Δε σημαίνει ότι επειδή εσύ δε συμφωνείς μαζί μου, ολόκληρη η κοινωνία είναι έτσι. Για όνομα!!!

Πέραν του ότι προσπαθείς λοιπόν απεγνωσμένα να πείθεις τους άλλους ότι οι κομματικές, θρησκευτικές, ποδοσφαιρικές και μπλα μπλα μπλα απόψεις σου είναι σωστές, δεν παρουσιάζεις και σωστά επιχειρήματα για να υποστηρίξεις τη γνώμη σου. Τι πάει να πει έτσι σε έμαθαν; Κι εμένα με έμαθαν κάπως όταν ήμουν μικρή αλλά μετά είδα τον κόσμο με τα δικά μου μάτια, εξελίχθηκα, δεν έμεινα να υπακούω τυφλά πεποιθήσεις και πιστεύω άλλων. Αν δεν έχεις πεποιθήσεις σχηματισμένες από εσένα ΤΙ ΣΚΑΤΑ προσωπικότητα έχεις; Αυτή που σου έφτιαξαν οι γονείς σου; Ή η δασκάλα του κατηχητικού; Κι εγώ πήγα κατηχητικό, στην ίδια ηλικία με σένα αλλά υπάρχει μια διαφορά, εσένα σε έστειλαν οι γονείς σου με το ζόρι, εγώ πήγα μόνη μου για να μάθω, να λύσω τις απορίες μου, να δω μια άλλη οπτική σε κάποια πράγματα. Πού στο καλό αυτό θεωρείται επιχείρημα; Ά, εγώ πήγα κατηχητικό γι αυτό το ότι πιστεύω ότι δεν κάνει να φοράς παντελόνι στην εκκλησία είναι το σωστό. ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ;;;

Κι εδώ μπαίνει η παιδεία, αν λοιπόν το συγκεκριμένο άτομο το βάλετε δίπλα στους γονείς του θα δείτε ένα και το αυτό, 2 διαφορετικές γενιές δίχως ίχνος εξέλιξης. Άτομο που του περάσανε κάποιες απόψεις και το βόλεψαν να τις κρατήσει όχι επειδή τις θεωρεί σωστές αλλά επειδή βαριέται ή φοβάται να μάθει και να έχει δική του γνώμη έτσι ώστε αν αποδειχθεί η γνώμη του λάθος να πει "με έμαθαν λάθος, δε φταίω εγώ". Χίλιες φορές να κάνεις λάθος όμως για κάτι που εσύ πιστεύεις παρά να υποστηρίζεις φανατικά κάτι είτε λάθος είτε σωστό και να μην ξέρεις ΓΙΑΤΙ το πιστεύεις. Και όταν σου λέω γιατί; να λες απλά "έτσι ξέρω από μικρή".

(ήταν πιο πολύ κοινωνικός σχολιασμός η ανάρτηση σήμερα, παρά χώσιμο)