Φίλε χαρμανιασμένε καπνιστή, καταλαβαίνω την ανεφ προηγουμένου εξάρτηση σου και ότι δεν μπορείς να κάνεις λεπτό χωρίς τον γεμάτο πίσσα και νικοτίνη μολυσματικό αέρα σου... αλλά μου την δίνει αφάνταστα όταν περπατάω στον δρόμο να πάω στην δουλειά μου να είμαι αναγκασμένη να σε αναπνέω γιατί απλά είχα την ατυχία να κατέβω πίσω σου στο λεωφορείο... ή απλά να βρεθώ εκεί... επίσης δεν μου αρέσει να σε συναντώ στην καφετέριες στο διπλανό τραπέζι, στην βόλτα μου, στο λεωφορείο μόλις έσβηνες το τσιγάρο και γενικά ΠΟΥΘΕΝΑ!!! και συ μωρή έλα απ την άλλη γιατί όπως καθίσαμε πάλι πάνω μου έρχεται και θα αρχίσω να κάνω σαν τον σπαστικό αντικαπνιστή του geokar... να πάρει!!!
(επειδή όλοι έχουμε το δικό μας point of view, και αυτό το blog οφείλει όσο μπορεί να δίνει την ευκαιρία σε όλες τις πλευρές για τις απόψεις τους)
2 σχόλια:
Εμενα με νοιαζει αμα σου ρχεται τουλαχιστον :) ... Αν δεν το βαζα στο στομα μου θα ειχα να γραψω και πιο πολλα...που θα παει θα το κοψω και τοτε θα εχω να λεω και εμεπιριεσ χαχαχαχα
;) :* :* :*
Δημοσίευση σχολίου