Φίλε Χ, το Χ όχι από το όνομα σου αλλά ούτε και γιατί δεν ξέρω πως σε λένε... εντάξει όντος δεν ξέρω πως σε λένε, αλλά το Χ είναι επειδή αυτό τον σχηματισμό έκανε το κορμί σου στην άσφαλτο, έτσι όπως είχες ξαπλώσει φαρδύς πλατύς. Φίλε ηλικιωμένε μετρίου ύψους (όπως σε έκοψα) αδύνατε, πόσο πρέπον το βρίσκεις να έχεις ξαπλώσει στην άσφαλτο στην μέση της ακριανής λωρίδας και να προφασίζεσαι ότι σε χτύπησε ο οδηγός του λεωφορείου και δεν σηκώνεσαι από εκεί μέχρι να έρθει (λεωφορειοδηγός? ασθενοφόρο? πραγματικά δεν κατάλαβα). Ενώ, οι προστάτες σου και μάρτυρες του συμβάντος ισχυρίζονται ότι πέρασε πολύ μακριά για να πετύχει. Προστάτες, ξέρεις γιατί...??? Γιατί όσο εσύ ήσουν ανάσκελα, φαρδύς πλατύς μέσα στην άσφαλτο αυτοί καθόντουσαν μπροστά και κάναν του τροχονόμους μη σε πατήσει κανένα Ι.Χ., κανένα λεωφορείο... και γενικά ότι πέρναγε... και ΞΑΦΝΙΚΑ... πετάγεσαι όρθιος! τσεκάρεις το διερχόμενο Α3 και ξανά μετά αμέσως γίνεσαι ο κύριος Χ, ένα με την άσφαλτο!!! Οι κυρίες ρωτάνε -"είναι καλά? Τι έχει?" -"Κουράστηκε και είπε να ξαποστάσει", πετάγεται μια φωνή... Μετά από κάμποσο... τι μας έλειπε, τι μας έλειπε... ααα ναι οι ειδικές δυνάμεις!!! Κατέφτασαν οι Ζτάδες να σώσουν την κατάσταση... παρκάρουν τις μηχανάρες με τα λαμπιόνια αναμμένα μπροστά στην κίνηση... (οπότε μας περίσσευαν και οι εφεδρικοί σωτήρες-τροχονόμοι)... Σήκω άνθρωπε μου... θα σε πατήσει τίποτα... είστε μέσα στον δρόμο... ΑΝ ΔΕΝ ΕΡΘΕΙ ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ... εκεί εσύ ΒΙΔΩΜΕΝΟΣ στο έδαφος... πραγματικά φίλε, νομίζω ότι είσαι η πιο πρωτότυπη ανάρτηση μας! αλλά λυπάμαι δεν ξέρω τι απέγινε... δεν άντεχα να κάτω και να δω τη συνέχεια λυπάμαι!!!
Οδός Ακαδημίας, Αθήνα, 12 Απριλίου 2010 ώρα κάπου στις 21.30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου