σελίδες

3.12.10

Μονόλογος 92 - κχχχχχχχ φτου

Φίλε παππού, μην φτύνεις. Φίλε παππού ΜΗΝ ΦΤΥΝΕΙΣ ΛΕΜΕΕΕΕ. Κάθομαι ωραία και καλά στο παγκάκι μου στην πλατεία και διαβάζω. Περνάς μπροστά μου κοιτώντας με. Εντάξει το καταλαβαίνω κάνεις την βόλτα σου, κλασικός παππούς με την παντόφλα του, την περιέργειά του και τα όλα του. Κάνεις τον κύκλο της πλατείας και φτάνεις πάλι σε μένα και με καρφώνεις πάλι. Πέρα από το σύγκρυο με πιάνει και η αηδία. Ξέρεις κάνω δουλειά, διαβάζω, δεν είμαι εκεί για με χαζεύεις με το πεινασμένο βλέμμα σου. Λυπήσου με. Κάνεις και τρίτο κύκλο της πλατείας, και τέταρτο, και πέμπτο, 45 λεπτά η ίδια ιστορία, περνάς κοιτάς επίμονα, κλάνεις, γελάς...ΚΑΙ ΦΤΥΝΕΙΣ. Γιατί καλέ μου άνθρωπε? Δεν έχεις αλλού να πας? Με είδες εκεί μόνη και θεώρησες πως έπρεπε να μου το παίξεις άντρας βαρύς? Είσαι αηδία σκέτη ανώμαλε και σαν να μην φτάνει όλο αυτό φτύνεις κιόλας το φλεγματάκι μπροστά μου για να φανείς γόης...ΑΠΑΙΣΙΕ......

3 σχόλια:

ΜaRioNaSTRo είπε...

όντως... απαίσιος...
για να μη μιλήσω για το εκνευριστικότατο φιτς φιτς που κάνουν μερικοί με τα δόντια τους αφού φάνε...
κάνω φόνο...

TRELANDJAS MIXER είπε...

εκεί πάμε κ εμείς!! ή έχετε την ιδέα ότι εμείς δεν θα είμαστε έτσι?? χαχαχα. καλή χρόνια
θετική σκέψη!!!

MaHaHoU είπε...

και γιατί να γίνουμε έτσι????? :P
Χρονια πολλά σε όλους κι από μενα!