Μονόλογος 37 - η "νομίζω ότι ο κόσμος μου ανήκει"

Φίλη ενοχλητική συμφοιτήτρια. Εντάξει, το έχουμε καταλάβει καιρό ότι είσαι ζώο ακοινώνητο αλλά σήκωνε το κουλό σου όταν έχεις απορία ή θες να πεις κάτι. Μην πετάγεσαι σαν κλανιά που την πίεζαν για ώρες.

Ντάξει μπράβο σου που θες να το παίζεις έξυπνη (αν και αποτυχημένα γιατί κάνεις ανόητες παρατηρήσεις) αλλά επιτέλους σεβάσου τον κόσμο γύρω σου. Δε σου ανήκει η αίθουσα, ούτε η ώρα του μαθήματος, ούτε ο καθηγητής. Καμιά μέρα δε θα κρατηθώ και θα στην πω κι όχι τίποτα άλλο θα το κάνω και τζάμπα γιατί δε θα το καταλάβεις.

Έχει γεμίσει ο τόπος ψωνισμένους ξερόλες ρε φίλε! Περνάνε ένα δύσκολο μάθημα με 5 και νομίζουν ότι έγιναν Θεοί και τα έμαθαν όλα. Αλήθεια κοπελιά, οι γονείς σου δε σου έμαθαν τι σημαίνει σεβασμός; Ή δεν έχεις ούτε καν για τον εαυτό σου γι αυτό δε μπορείς να έχεις και για τους υπόλοιπους; Δεσποινίς "δηλαδή οι καφέ νάνοι είναι οι καστανοί;" όχι μωρή οι καφέ νάνοι είναι οι μπλε αλλά τους λέμε καφέ για να σου ρίξουμε παγίδα. ΟΥΣΤ!