σελίδες

1.12.09

Μονόλογος 39 - εγώωωωω (τραγουδιστό)

Φίλε εαυτέ μου...συγκεκριμένα φίλε γυναικείε εαυτέ μου (καλά νταξ δεν μπορείς να είσαι και τίποτα άλλο :S). Πάψε πια! Ήσουν για ένα μεγάλο διάστημα σαν ανάποδο γαμώτο και αποφάσισες να γίνεις ένα θαυμαστικό. Έκανες την αυτοκριτική σου, έκλαψες τα λάθη σου και αποφάσισες να μην κλάψεις άλλο...και δεν κλαις άλλο. Όμως κάτι σου συμβαίνει ω τρανότατα ηλίθιε εαυτέ μου. Αφήνεις την απογοήτευση να σε κατακλύσει πάλι? ΟΧΙ! Αφήνεις μια ερωτική αποτυχία να σου χαλά την διάθεση όπως έκανε παλιά? ΟΧΙ! Ξύπνα εαυτέ! Κανένας δεν θα αξίζει πιο πολλά από όσα μπορεί να σου δώσει, πάρ'το χαμπάρι. Κανένας δεν αξίζει να σε κάνει να νιώθεις μόνη και άχρηστη. Εσύ εαυτέ? Που κατάφερες να φτάσεις τόσο ψηλά με την αξία σου? Να κάθεσαι και να πίνεις ακράτητα ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΒΟΣΠΟΡΟ (χα!) για κάτι τόσο χαζό πια? Να κάθεσαι να σαπίζεις σε ένα δωμάτιο μπροστά από μια φωτεινή οθόνη περιμένοντας κάτι, ένα στοιχείο, ένα pop-up του msn να δεις αν θα σε δει κι αν θα σου μιλήσει? Γελοίε εαυτέ, αξίζεις κι εσύ ένα κράξιμο που φέρεσαι σαν χαζογκόμενα που δεν μπορεί να βγάλει από τον μυαλό της έναν μαλακισμένο άντρα. Και δε σου λέω να το πάρεις φεμινιστικά, ούτε ονειροπόλα, αλλά να το πάρεις φυσιολογικά. Ήταν κάτι και πέρασε. Νταξ, πληγώθηκες, σου ράγισε η καρδιά, σου φυτρώσαν κέρατα, κόλλησες aids (lol sorry αυτο ήταν υπερβολή)... έχασες την γη κάτω από τα πόδια σου, έχασες πάσα ιδέα, την αυτοπεποίθησή σου, την εμπιστοσύνη σου. Και μετά αποβλακώθηκες και κλείστηκες σε μια τρύπα, στον εαυτό σου πίνοντας και μεθώντας (ωχ αμάν μέρα νύχτα τραααγουδώ ωχ αμάν) μέσα στον άθλιο καταθληπτικό σου εφιάλτη. Ξύπναγες πού και πού να πεις μια τυχαία κακία, από την οποία μόνο εσύ θεωρούσες ότι είχες καλό αποτέλεσμα και ο άλλος σε είχε γραμμένη στα άγραφα. Ναι πρώην καταθληπτικέ και πρώην μίζερε εαυτέ...ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ. Βγες επιτέλους έξω να δεις την φύση να παραλύει από το κρύο και τα πιπινομάναρα να τρίβουν καχεκτικά τα κόκκινα μαγουλάκια τους και πες μου μετά για κατάθλιψη...ΟΦΟΥΥΥΥΥ...πάλι με νευρίασες. Βλαμένε εαυτέ!

Υ.Γ : Αυτό το ποστ είναι αφιερωμένο σε μένα (γιατί είναι αυτοκριτική) και σε όλες τις γνωστές (εχμ εχμ καταλαβαίνουν καλά ποιες) και μη που τους ταλάνιζε κάτι παρόμοιο με το παραπάνω. Yes sir!

4 σχόλια:

madness είπε...

εεε αυτοκριτικαρόμενη... ξέχασες κάτι σημαντικό: "Όταν πίνει μια γυναίκα, κι όταν παραφέρεται, μη την επαραξηγείτε, πως πονάει δεν ξέρετε. Μου λένε πια να μη μεθώ, γιατί δεν επιτρέπεται, μα της καρδιάς μου τον καημό, εσείς δεν τον εξέρετε."

;)

κατά τα άλλα καλά το πας!!!

MaHaHoU είπε...

Σκατακια για καημο καρδιας λεω εγω XD
Ξερω πολυ καλα πως πονα. Πονεσα και ειδα και αλλες να πονανε και βλεπω ακομα και θα συνεχισω να βλεπω. That's life. DON'T ARGUE!
Ναι τι ελεγα? Α...παπαρια μαντολες και γου δε γου ο και πε (κι οποιος καταλαβε καταλαβε)

Να χα ενα Gerald βουτημενο στην σοκολατα με φραουλες απο διπλα και ενα μπουκαλι σαπανια... αχ... (ασχετο ομως?)
Ω Ω σπαγγετι Ω!

madness είπε...

αχαχαχ... το χα ξεχάσει αυτό ... να σε καλά που μου το θύμισες!!!

(πρέπει να το βάλουμε κάπου να φαίνεται... χμμμ μήπως να πειράξω το background???)

Γου Δε Γου Ω και Πε!
Α.Β. ®

MaHaHoU είπε...

ΩΩΩΩ ΝΑΙ! Του αξιζει αλλωστε βεαιως βεβαιως!